Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pəsü piş — f. dal qabaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şeşcəhət — f. və ə. altı tərəf, altı səmt (sağ, sol, dal, qabaq, yuxarı, aşağı) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəçix’ — I (Naxçıvan, İrəvan) 1. qızıl boyunbağı (Naxçıvan). – Çəçiyi olan çəçiy aparı (Naxçıvan) 2. qadınların topuqlarına bağladıqları muncuq. – Sara çəçix’ bağlayıb (İrəvan) II (Basarkeçər, Çənbərək, Qazax, Şərur, Şəmkir) 1. atın qabaq ayaqları (Qazax … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qancığa — is. Yəhərin dal və bəzən qabaq tərəfində ip, qayış keçirmək üçün deşik, ya halqa. Qancığa bağı – heybə və s. bağlamaq üçün yəhərin arxa, bəzən qabaq tərəfində asılan iki nazik və uzunca qayış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arxa — is. 1. İnsanın, heyvanın dalı, kürəyi, beli. Arxasına yükləmək. Arxasını çevirmək. Arxası üstə yerə gəlmək. – Qız arxası üstə uzanıb kitab oxuyurdu. N. N.. Tutulanların ikisinin arxasında iri şələ vardı. Ə. Vəl.. Arxa çevirmək – dal çevirmək, üz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şornu — (Gəncə, Goranboy, Şəmkir) dörd çarxlı arabanın qabaq və dal oxları ilə lanqutu birləşdirən dəmir hissə. – Arabanın dal şornusu da olur, qavax şornusu da (Goranboy); – Şornu olmasa harabanın qabağı ayrılar (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tökülmək — f. 1. Axmaq, yuxarıdan aşağıya hərəkət etmək (mayelər haqqında). Budur, böyük bir şəlalənin suyu gurultu ilə axıb tökülür, aşağıda köpüklənərək yayılır. M. İ.. Gümüş rəngli çənlərə; Axıb dağ seli kimi; Qara qızıl tökülür. İ. Səfərli. // Düşmək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
